Ο ιστορικός ξεκινά με προσωρινή επιλογή γεγονότων και με προσωρινή ερμηνεία, στο φως της οποίας έχει γίνει αυτή η επιλογή — από τον ίδιο ή από άλλους. Καθώς η δουλειά του προχωρά, τόσο η επιλογή και «διευθέτηση» των γεγονότων όσο και η ερμηνεία υπόκεινται σε λεπτές — και ίσως εν μέρει ασύνειδες— αλλαγές, μέσω της διαδικασίας αλληλεπίδρασης. Η διαδικασία αυτή εμπεριέχει και το στοιχείο της αλληλεπίδρασης μεταξύ παρόντος και παρελθόντος, αφού ο ιστορικός ανήκει στο παρόν ενώ τα γεγονότα ανήκουν στο παρελθόν. Ο ιστορικός και τα γεγονότα της ιστορίας έχουν απόλυτη ανάγκη ο ένας τον άλλον. Χωρίς τα γεγονότα, ο ιστορικός είναι μετέωρος και αυθαίρετος· χωρίς τον ιστορικό τους, τα γεγονότα είναι νεκρά και δίχως νόημα. Συνεπώς, να ποια είναι η πρώτη μου απάντηση στο ερώτημα «Τι είναι ιστορία;»: μια συνεχής διαδικασία αλληλεπίδρασης μεταξύ του ιστορικού και των γεγονότων, ένας διάλογος δίχως τέλος μεταξύ παρόντος και παρελθόντος.
E. H. Carr, Τι είναι ιστορία; Σκέψεις για τη θεωρία της ιστορίας και τον ρόλο του ιστορικού. Μετάφραση: Ανδρέας Παππάς, Πατάκης, Αθήνα, 2015, σ. 59
